-I-

Ben bugünlerden birinde öldüm.

Tek gerçeğin tek bilinmezliğinde

Verdim son nefesimi.

Kaç yaşındayım ve ne sebeple bilmiyorum.

Usulca son virajı dönüyorum.

Kendimi terk etmekteyim,

Aklımdan çıkmayanın bizzat kendisi oluyorum.

Sevdiklerimden ayrılıp

Sevdiklerime gidiyorum.

Sol yanım ağır basıyor

Ateşten bir çukurda arınıyorum.

Vakit o vakit

Ben bugünlerden birinde sana geliyorum.


      -II-

Tahassürüm son buluyor artık.

O bitmez gibi gelen alevlerimi

Zemheri sarıyor.

Yaklaştıkça sana garam artıyor,

Her adımım dağlar aşıyor sanki.

Sen, beni benden iyi bilirsin

Öyleyse yabancı yerlerimi anlat bana,

Cefapişe umutlarımla tanıştır beni.

Kamburluğum bitsin artık

Dik durayım tüm hatalarıma.

Yoksa mis kokular zehir zemberek

Gayrı sonrası berhava.

Aklımın yol kenarları ceset dolu,

Elimde paslı bir mavzer 

Ardımda fenafillah ordusu.

Bir cenk ki yüreğime tahakküm.


      -III-

Giden yalnız

Kalanlar yan yana ve yalnız.

En başı kalabalık insan

Bir gün elbet yalnız.


      -IV-

Hüma'nın kanatlarının esintisi

Yüzüme vurmuyor.

O sesler kulaklarıma ulaşmıyor.

Bahtsızlık yakamdan düşmemiş meğer.

Bilirsin fani iken de böyleydim,

Ödeyeceğim bedellerim hiç bitmiyor.

Bir kavgaya düşmüşüm üstelik

Yumruklar is kokusu bırakıyor,

En öksüz yerine ruhumun.


      -V-

Elbet bitecek bu mücadele.

Darmadağın olsam da, gece çökse de nuruma

Çürük ve azap içinde kalsa da ruhum

Bir gün sana olan hasretimi bitireceğim.

Geride kalanlar not düşecek o günü

Soğuk ve gri bir taşa.

Ben ise haşyetle, beyaz gömleğimi giyeceğim.