Bir sızı aldı içimi

Hiçbir şeye bedel olmayan, kendi kendini

kemiren bir sızı

Ortasından katlanmış bir düşünce

oyalanan, odaklanan

"Ben nerede yanlış yaptım?' sorusu kadar

nâçiz


Kendi fermanını kesmiş bir korkağın

buz almış yürek ormanında

küçücük bir filiz

bir kardelen huyuyla

bir sokak lambası hüzmesinden örülmüş

bir hırka giydirir ona

Bu hırkayla gezdirir

kendi çorak varlığını

Zahmetli bir yol sıhhate varan

Merhem gibi toprak üstünde

çabuk çağlamayan ama yorulan bir ruh

Bir sızı var ama ezelden beri

Hiç geçmiyor