Bir sızı aldı içimi
Hiçbir şeye bedel olmayan, kendi kendini
kemiren bir sızı
Ortasından katlanmış bir düşünce
oyalanan, odaklanan
"Ben nerede yanlış yaptım?' sorusu kadar
nâçiz
Kendi fermanını kesmiş bir korkağın
buz almış yürek ormanında
küçücük bir filiz
bir kardelen huyuyla
bir sokak lambası hüzmesinden örülmüş
bir hırka giydirir ona
Bu hırkayla gezdirir
kendi çorak varlığını
Zahmetli bir yol sıhhate varan
Merhem gibi toprak üstünde
çabuk çağlamayan ama yorulan bir ruh
Bir sızı var ama ezelden beri
Hiç geçmiyor
