I.

Sabahın bir ayazındayım.

Güneş mi vurmuş yüzüne, bilmiyorum

Ellerimle seviyorum ama seni

Bir çiçeği koparıp sana doğru

Nefes nefese kalmışım,

Hevesim kursağımda gibi seviyorum.

Bitmeyen bir savaşın tam ortasındayım

Yarını düşünmeden,

Bayram sabahı çocukları gibi,

Ansızın, bir kalemden çıkmış en güzel şiir gibi

Yüzüne düşen perçeminle

Derin uykuya dalan gözlerinle...


II.

Ben, seni bulamadığım kelimelerle seviyorum

Ne haddime sana şiir yazmak

Hiç anlamadım

Kimsem yokmuş benim meğer

Kimse sarılmamış boynuma,

Ağlamaklı oluyor insan bazen biliyor musun?

İnsan sevince ağlar mı hiç?

Sana gelen yollar hep bu kadar güzel mi?

Soğuktan ıslanan gözlerin,

Bana bakarken yorulur mu bir gün?

Bekliyorum şimdi.

"Beklemek cehennemdir" diyor Shakespeare

Bense sabahın ayazındayım,

Bense ellerinle yanmışım diyorum


III.

Gecenin bir yarısındayım hala

Senin şehrin, senin sokaklarındayım

Yağmurda yürüyüp geçtiğimiz o uzun yollardayım

Mütevazı bir kahvaltı sofrasındayım,

Süleymaniye'deyim, Haliç'teyim.

Korkularınla savaştığın o yerdeyim.

Ben, hep sendeyim.


Ama biliyor musun ağlamaklı oluyor insan bazen

"Yazdım, yazmasam ağlayacaktım"

Diyor Turgut Uyar.

Bense;

"Sevdim, sevmesem yazmayacaktım" diyorum.