Ben bu hayata öğrenmeye gelmişim derim hep. Her gün okuduğum kitaplardan yeni hayatlar, makalelerden yeni algoritmalar, aldığım kurslardan yeni bilgiler, kokladığım çiçeklerden yeni kokular, dinlediğim kuşlardan yeni şarkılar, izlediğim bulutlardan yeni sanatlar, tanıştığım insanlardan yeni duygular öğreniyorum. Hayatın kendisinden ise çok daha fazlasını elbette.


Yaşadığım her gün, hayatta en önemli olan şeyin aile ve sağlık olduğunu öğreniyorum mesela. Onlar oldukça iç huzurun olduğunu, iç huzur oldukça da mutluluğun ve diğer her şeyin onunla geldiğini öğreniyorum. Büyüyorum, büyüdükçe bir araya gelmenin pasta üflemekten, "sen seversin" sözünün tüm hediyelerden, bir kapı zilinin çiçeklerden, doğanın içinde olmanın en lüks yerlerden daha kıymetli olduğunu anlıyorum. Ailem ve aile seçtiğim insanların bir arada olmasının verdiği huzurun her şeyin üstünde olduğunu öğreniyorum. Benim isteklerime, seçimlerime saygı duyduklarını, konuştuğumda beni dinlediklerini, konuşmadığımda ellerini omuzlarıma koyduklarını, bana müthiş haberler verip yüzümü güldürdüklerini, ben güzel haberlerle de kötü haberlerle de gelsem bana sarıldıklarını görüyorum ve hep böyle sürsün diyorum. Bir yaşımı daha böylece aldığım için ne kadar mutlu olduğumu ise nasıl anlatabilirim bilmiyorum. Bunu da öğreneceğim.