Ben çürüdüm, sen yosun tuttun
O paslandı.
İnancımız büküldüğünde,
Dişi kırık bir aslandı.
Bir yaz tenimizde harcandı.
Derimiz büzüştü, lekelendi ve yaşlandı.
Soluğumuz eksildi, umudumuz yaralandı.
Daha dün doğan bebe gibi,
Gözlerimiz açık.
Daha dün doğan bebe gibi,
Tam göremedik
Bir kağıt gibi yırtılan kararı.
Sürüne sürüne ve kıvrakça
Boynumuza asılı dişlerden
Bir gülüş değil
Bir zehir yapıldı geleceğe.
Her devrim uman,
İçinde büyükçe kalabalıkları taşıdığı beklentilerden,
Hüsran duyabilir.
Ama her hüsran duyan düşmemeli inancından ayrı yola.
Zilan Çevik
2023-06-02T12:39:38+03:00Teşekkür ederim Meriç. 🌷
Meriç Koç
2023-06-01T22:50:57+03:00Kaleminize sağlık, beğendim. :)