🍀

@mahur hayal gücümüzün yarattığı korkulara hangi yaşımız böylesine cesurca durabilir? Gerçekte olsaydı mesela, resimdeki gibi bir ortama düşmüş sevgiliye, hangi yaşımızın kalbi, aklı-mantığı elinin tersiyle itip onu kurtarmaya giderdi? Ölüm olasılığımız “farketme” arttıkça azalıyor gibi. Çocukluk, toy bir bilinç; illaki önce anne, sonra hayatındaki diğerleri ve bir kaç kıymetli nesneden ibaret. Dediğiniz gibi, çocuklar İçin yaşam ve ölüm birlikteliği yan yana. Büyüdükçe bu makas açılıyor.
Yorumlarınızı çok beğeniyor ve çalışmalarımı tamamlayan bir unsur olarak görüyorum. Çok çok teşekkür ederim 🍀💚

Çocukluk ve korku... bazı zamanlar bazı duygularımızın safi oluşu korkunçtur. Çocukluk bunun en güzel örneği. Katıksızdır çünkü ve dolaysız. Ve bu duygular içinde de ölüm en baskın olanı. Çocuklar için en büyük ilgi odağı olan oyuncaklar ile kuru kafaların yanyana oluşu hayat ve ölüm birlikteliğini mi anlatıyor? Çalışmanızın bütün kompozisyonuna bayıldım. Işığın geliş açısı yüceliği anımsattı bana. Çok eskide kalmış bir rüyanın içindeymişim gibi adeta. Tebrikler, çok çok başarılı :)

@beyzasoukbas ilginiz için çok teşekkür ederim 🙏💚
Uzun yıllar kara kalemle uğraştım, kurslar da verdim. Zaten resim sanatının olmazsa olmazı kalem değil midir?
Yağlıboya çalışmalarımda bir şekilde öncü görevi yapıyor bana hala 🙂
Pozitif yorumunuzun katkısına tekrar teşekkür etmek isterim 🍀

@unutgitsin teşekkür ederim💚 neden olmasın 👍☺️

Yüklediğiniz fotoğraftan çok güzel ve etkileyici bir kompozisyon hazırlamışsınız, kara kalem çalışmanızı da ilk defa gördüm ve yine çok başarılı buldum. Tebrik ederim, çalışmalarınızı seyretmek çok hoşuma gidiyor 🖤

Bu canavarları ebeveynler varsayıyorum.