Adı Şubat olan bu şiirde kalbim
uzun bir nehir gibi ağrıyor.
İnat yumağım çözüldü.
Sol omzundan siyah atımı, sana düştüğüm o eski şubattan çukurumu alıyorum.
Benden kalan boşluğa kırmızı bir araf düşüncesini koy.
Nasıl hatırlanırsa bir yaprakta bir orman
bu kez o olsun beni sana hatırlatan..’🌻