Hayatı dışarıdan izlerken birden içeride olmak istedim

Nefes almayı bilmeyen her hücrem endişe ve korkuyla titredi

Kendime bir ses bir beden beni tanımlayacak bir ben aradım

Bana değecek beni duyacak beni görecek bir sen bekledim


Duyularım açıldı artık dönemem

Beni bilen senler birikti gidemem

Sıfatlarım var renklerim hislerim var

Korkuyorum bir daha eskisi olamam


Kendimi doğurmanın sancısını yaşıyorum

Ve biri olabilmek için bin beni öldürüyorum

Artık inanamam beni zehirleyen o paslı masallara

Çünkü zihnimi yıkadım ve gerçeği görüyorum


Beni ben yapan o hakiki öze dönüyorum