Birilerinden biriyim bu hayatta. Asla iyilerinden olamadım. Vatanı satılan birilerinden biriyim bu gece. Bildim bileli gücü eline alan olamadım. Savaştan savaşa koşan birilerinden biriyim bu vakit. Doğdum doğalı koltuktan izleyen olamadım. Tanklarla büyüdüm, mermileri öğrendim derslerde, silahları taşımaktan yoruldu bedenim, mayınların üzerinde uyuyakaldım daima. Hâlâ bilmem, nedir savaş? Öğretemediler, öğrenmedim. Tek bildiğim savaşın ne olmadığı. Öğrensem ne olacaktı sanki? Evlatlarımın uyuyabilmesi için yeni mayınlar mı ekecektim? Öyle bir kalbe sahip olamadım, belki de tam olarak böyle bir kalbe sahip olabildim. Hangisidir kazanan? İyi nedir? İyi olmak, kurtuluşa açılan bir kapı mıdır? Umurumda değil! Tercihlerimi değiştiremez kurtuluş vaatleri. Ben sadece birilerinden biriyim. Tüm bir topluma yetecek ilaç var mı? Sanmıyorum. Tüm umudum, bir savaş uçağının bombasında uzaklaşıyor bu kentten, başka umutları öldürmeye. Bu olanları düşündükçe bastığım her yer kararıyor. Tüm adımlarım sanki dünyayı bir cehenneme çeviriyor. Elimde değil, ağlıyorum. Ben sadece birilerinden biriyim. Gökyüzü kurtuluş geliyor, bir mayına basıp yükselmek istiyorum kanatlarımla. Onlar kazanan tarafta oldular, ben çalıştım. Onlar gülen tarafta oldular, ben çalıştım. Onlar her zaman alın terimden geçinirken ben daima çalıştım. Elimde değil. Ne kadar bağırsam da asla duymadın, burada kaldım. Şimdi kim ararsa arasın göremeyecek. Ben birilerinden biriyim sadece.