Pes etmenin eşiğinde yaşamamalı bir ömrü
Ya da mağlup bir şekilde kendine
Kendini bulduğu an kaybetmemeli insan her şeyi
En çok da kendini
Dönüşü yok gibi sanki
Riski çok, rengi alacalı
Nefesi dar
Adımları aksak
Ömür dediklerinin
Bitiklerin devri gelmeli artık
Kendi gibilerle bile uyumsuz olanların devri
Soyu tükenmek bilmeyenlerin
Her bir çağda var olan
Hayata gerçek anlamı olan anlamsızlığı katanların
Yaşadım saymak için kendilerini
Yoksa yok olmayı dileyeceklerdi
Hatta belki hevesle bekleyeceklerdi
