Dağ gibi sorunlarımız var,
Kelimeler eritirdi bu dağı.
Konuştuk..
Dakikalarca, saatlerce, günlerce konuştuk!
Sen anlattın, ben dinledim.
Kustun içindekileri, susmadın.
Ben anlattım, sen dinledin.
Kustum içimdekileri, susmadım.
Gözümü açtığımda ise seni göremiyordum.
Görebildiğim tek şey daha da büyüyen bir dağ..
Neyi yanlış yaptık?
Yüzlerce kelime arasında birbirimizi duyamadık mı?
Kalplerimiz seslerimizi duyamayacak kadar uzak mıydı?
Belki de bir bitiş böyle başladı
