Yuvarlandık bir kuyu dibine

Yapraklar sararmadan dökülüyor artık

Bir şeyin izinden gitme zamanı değil

İzler ve yollar bükülmüşken

Diri kalmak amacımız


Hatırlarsınız

Bir çağ açmak kadar dolu

Heyecanlarımız vardı

Kim bilir hangi ağacın dallarına takıldı?

Yol alamaz olduk


Sabah sekizde başlayıp

Doğuştan bir alışkanlıkla

Mutluluğu bekliyoruz


Sesi kaybettim

Pusula denizi boyladı

Belki de hiç var olmadı

Kulağıma fısıldayan ses

Sustu, aslında o da lâldı

Lâl bütün bu keşmekeş

Sabah sekizde başlayıp bir ömür boyu bekleten