Ağladıkça kızarıp burnum, kıpkırmızı gördüğüm dünyamda
Seni mor bir canavardan ellerimle kaçırdım
Ters bir difüzyonla senden bana süzülen ve beni yıkan,
Bir çuval incir gibi berbat bir halden,
Bu kırgınlığı içime batırdım
Ve yatıştırılmaya çalışılmamış bir öfke beş milyonuncu kez sardı ikimizi
Haberin olmadan affedildin
Haberin olmadan aralandı bir kapı ve
Koşuyorduk durmadan
Durmadan koşuyor ve yanlış katlara çıkıyorduk
Sen nefes nefese bir aşkla sevildin
Şimdi,
Dengemizi izleyip uzaktan, bizi izliyorum
Uzaktan grileşen puantiyeler gibi
Hiç gerçek değil
Ve sana güvendiğimden değil
Yanlış yerde olmayı seviyorum
