Sabır taşı çatlamak ister
Paçası yırtık avluda ayağıma doladığım ipten atladım
Öznesi de değildim yalnızlığın varlığımdan saydığım
Rahatsız uzun
kısalır kollarım omzumda
Mumdan titrek
erimiş yokluğum
Keder dediği nedir? şu bahçesiz bahtsızın
dilini sürmediği yer kalmamış
Camlara attığım yansıma yansıma bana aynadan
Tırnak arasında kir gibi
içine mürekkep akıyor
Dışarısı kapısız kale
Sırları var
sırları tüm dünyanın erdiği
Küf gibi
