Gece

Gölgeden

geçer hafızalı

Ölmüş parıltıdan

geçer

İner odaya, sargın, dönük içine

O. Zaman.

Savaşını bitirmişçe bir şeyin

Tenim ıslanır, adı feci şeylere görünür

Böyle.

Düşmeyi denk bilen yola, karşına

Kadar gelen, durmayı anmak isteyen bendim

Gölgeler altında sen ayaklarımı böyle

Yorgun gördüğünde, sade bakmak mıydı dilin niye

Böyle susarak beni neye

yürütüyordun?


Hissizliğin koluna saat

Bakıyordu sonsuz dilli, yüzüm

Görüyordum yüzümde, üzülmüş bir sabah

Görüyordum, bakıyordun, yeni bir görmek gibi

Görmekçe üzgün, görkemli üzgün bir şeye

Karşımda benziyordun benzeterek

Görmemek denebilirdi yansımana

Varlığına, unutmak denebilirdi

Böylece bana neyi

kast ediyordun?


Ev neydi, o ısırgan, kaburgalı neydi o

Çıkamadığın neydi yaralı organ gibi

İçinden, içinden geçtiğin o ısı,

o kaygan bulantı gösterdiğini sandığın yüzün

O saç ağrın, tırnak ağrın neydi,

Oluşun neydi o, paramparça büyüyen

Ya senin hala parlakça gördüğün

Kamaştığın neydi sonsuz körlüğe

Sessizdin, bozulmuyordu bu,

kalarak öyle karşımda cansızlığı gösterirken

Beni neye

benzetiyordun?


Yıldızlı rüzgar bölünce gerçekbozan tadınca

Kaç gündüzü geceden çıplak toplar

Şarkı tanrısı ikimiz, danslı ikimiz

Gecelerin birinde, bir ağlayış içinde

Ellerimin niye var olduğunu birlikte bulmadık mı?

Adımlarım şaşıyordu da,

görüyorken bozulmuyordu dikliğin

Düşüyordum, hiç el uzatmamakla

Bana neyi öğretiyordun?


Sonsuzu gergin geceler biledi: son var

Bağıran geceler ezberledi ki

Canlı canlı dört ışıklı binayı içime

İstemiştim, ölümü yaşayacak halde

Olduğuma inandırmak için, geceydi bu

Dönüyordum, ağrıya dönüyordum kış

Soğuktu, gevşemiyordu zaman

Çırpınmamakla katı-zaman topluyordum

Titriyordum hergünölüme niye

Günler aylar ne korkusundan

Uyumak için ses aradığımı

Unutmaya benzerken

Hep pencereye dönük yattığımı

Elim yanağımdan uzaksa

Hiç rüya görmediğimi

Nasıl hatırlatmıyordun bunu niye

Hatırlatmıyordun

Yüzüme neyi unutturuyordun?


Çalkalandıkça aklıma dünya, dönüp

Yollardan, evlerden, hikayesiz dönüp

Her yerden hiçbir yereyken yönüm

Her şeyin yonttuğu hiçbir şey olarak

karşına geldiğimde, sessizliğe benziyordun

Rüya değildin

Beni niye gerçeğe

uyandırmıyordun?


Niyetim çiçekti de görünerek

Niyetim koşmaktı da yanılarak

Solgunun türküsünü sırtıma

Yorgunun hikayesini yüzüme icat etmiştim, geceydi bu

Çoktandır diktim, zor yormuştum putumu

Bildiğimi biliyordun, böyle sonlu

Karşına geçtiğim herhangi gecelerden birinde

Çeyrek asır sana yanıla yanıla

Bakıp dururken

Beni hiç mi hissetmiyordun?

Niye hiç

çatlamıyordun?

Ayna?

Bendeki neyi

Bana ısrarla niye

Göstermiyordun?

Değişmez aynın

Bozulmaz ışığınla hiç

Neydim ki ben?


Konuş. Ay-na. Yani ay. olmayan.

Dinle beni. tanrısız.

O. Değişimsiz. Benden. Güçlü. Ayna.

Dağıt. Yalanı. Dağıt. Yüzünü.

Dağıt. Bana. Ben zeyelim artık.

Bende n harfi yok. Hiç.


Süsümü k

................... u

...................... s

......................... tum.


N o k t a l a r ı

g ö r m ü y o r u m