Sanma derdim göğün rengindendir,
Bizim ağıt matem karası gecenin dilinden.
Ay tepede saçarken yetim yaralar
Güvercinler bu vakit ağlar.
Bu vakit göğün tenine ilişen baharın
Deli bahçelerince ayaz düşer payına.
Göçer birer birer meydanın yiğitleri.
Bu vakit mezar kazar bir nefret,
Yıkılmam sanır topal canın feri.
Sanma acizlikten, bir boş kefeden
Solar bu kanlı çağın pak gülleri.
Saklı tenimde kanlanan arzu coşar
Budur kalbimin en esrarlı kiri.
Ben umut ile zikrederim acıları,
Yerince asabiyet öğretirim şiirlere.
Yeni akmış dağlar damlardan,
Beşir aşmamış surları.
İnan hevessizim bu vakit ölmeye.
