I

parçalanmış bakışlar arasından

geçip gidiyor renksiz zaman

kanatlarında yanmıyor kandiller

plastik yutuyorum

plastik periler

uzağındayım çağın,

ben ilhamdan ve çamurdan olma

 ihmal edilebilir bir kütle karanlık boşlukta

yıldızlar bile onlar için dövüştüğümü hiçe sayıp

terk etti ince uzun alaylarıyla

yalnızım bu hesaplaşmada biliyorum

ve sen de biliyorsun


II

boğazıma bir kargı saplansa

sırtımda bir hançer ya da

kralcı bir giyotin uçursa kellemi

sevinir miydiniz?

bir tek bildiğim

göğsümden vurulmayı hak etmedim

kaldım lanet manyetik kutuplar arasında

burada ölüm hesaplanmıyor

kader dedikleri bir zara bağlı her şey

reddediyorum

ve inkârımı sen zaten biliyorsun


III

açıktayım

okyanuslar çok uzak

pulları kaldı üzerimde deniz kızlarının

kalbimin atışı

ne eski ne yeni ne de aynı

sarhoş ritimler geziniyor topuklarının üzerinde

bir aralık

yeşil dumanlı bulutlar

nokta nokta küçülen insanlar

ışıklar saçıyor

eksik olmasın neşeniz

noktalaşmak acizliktir biliyorum

ve sen de biliyorsun acizliktir noktalaştığının farkına varmak


IV

susuyorsun,

kalbin bir padişah pençenin arasında

susuyorsun çünkü

anlatacağın o binbir masalı biliyorum!

aslında seviyordum seni

ama duymayacaksın hiç

damarlarımı usturayla kesmeden

bunu anlatmanın yolu yok 


V

açıktayım

göğsüm cehenneme dönüşüyor

göğsümde anlamların yedi katı

burada ölüm diri

ve ölüler için mezar kazılmıyor

boşluk yalnız boşluk akıyor beynimin içine

ve çaresizim

sinirlerim oynasa da çaresizim

hiçbir güzellik, hiçbir hayal, hiçbir umut

yok burada acıdan başkası

ve sen zaten bunu biliyorsun

aslında seviyordum seni

ama duymayacaksın hiç

damarlarımı bir usturayla kesmeden

bunu anlatmanın yolu yok