Rüzgarlar dağlardan denizlere
Ve denizlerden tekrar dağlara eserken
Sayısız canlı dünyaya gelirken
Kıtalar birbirlerinden ayrılırken
Ve levhalar sarp kayaları oluştururken
Yollar kapanıp açılırken
Tünellerin ucu parıldarken
Tarlalar biçilip yeniden ekilirken
Yaz kışı, kışsa baharları takip ederken
Yıldızlar kayıp gezegenler patlarken
İnsanlar yuvalarını ararken
Ve çocuklar babalarını özlerken
Yapraklar sararıp sık dallar arasında süzülürken
Toprak cılızlaşıp dünya ölürken
Ben içimdekileri kağıda dökerken
Ve sen sessizce şarkını mırıldarken
Engin dalgalar içimizi ferahlatırken
Mercanlar uçup ağaçlar yüzerken
Ülkeler tedavülden kalktığında
Ve sen gelmekten yorulup
Ben gitmeye başladığımda
İşte buluştuğumuz zaman bu
Ve sonra birbirimizi gözlerimizden tanırken
Kelimelere ihtiyaç duymadan konuşurken
Çünkü kavramlarımız çoktan arkadaşken
Cevaplarımızı arayışımızda bulmuşken
Ben koşarken, sen yürürken ama hızlarımız eşitken
Aynı yöne doğru bakıyor
Ve görmeyi biliyorken
Dudaklarımız emin bir şekilde kıvrılırken
Sonunda işte bu
