Bir karanlık var ruhunda,
aydınlatmak için kendimi tutuşturduğum.
Bak bir şiir daha,
doğuruyorum sancılarla.
Aynalar fısıldıyor bazen,
duyamıyorum.
Onlardan daha güzel olduğumu söyle bana,
aynalara küsmeden ben.
Karanlıkta duymak istediğim fısıltılar var,
benim yıldızlarımla buluştuğun yerde.
Kanayan yaraların acımayacak,
pansuman yapmayı öğrendim çok küçükken ben.
O gece yarattığımız ateşe,
Kadıköy de şahit.
Yanık bırakma dokunduğun yerleri,
üflemen hak oldu.
Acımasız kader,
ellerimizde.
Karanlıklarımız ruh ikizi,
buluştur bizi,
ışık olalım.
(29 Ekim 2023, 01.33)
