Önce mesafeleri saydım yanlıştı

Sonra zamanı ve biletleri

Her şeyin bir kartı var artık

Her şeyin bi beyni

Cam kenarlarını ve belediye otobüslerini saydım

Taşımak tamam 

Ama nereye gideceklerini bilmek benim işim değil 


Dişim yokken böyle şeyler derim

Dilimle oynarım

Sesimin yerine koyarım yanlış saydığım ne varsa

Ne de olsa kesiğin yerine bulut dolmayacak

Dokunulacak kadar yakınken

İhtimal derim


Ve kesin şeyleri saydım

Yani bu koca evren 

Bir hesap makinesi

Sonsuzluğu çürütmek için

Ben eskidikçe sızan duman

Ağzımda bayat kan kokusu barındırıyor

Dövülmüş bir harita bu

Kabı yol


Şeklini saydım yanlışlıkla

Duaları bir ninni olarak 

Parmaklarına asılı bir kadının

Sevdiklerimi sayarken seni unuttum

Beni affet Allah’ım diyemem

Say ki burda değilim

Beni hiç hayata geçirmediğin bir plan say

Borcumdan düş

Say ki Ekber ağlamış

Kader ağlarını örmüş


Boynum yanlış şimdi

Başım soygun

Bir örümcek tüm yağmur damlalarını birbirine bağlamış

Bulut çekerken görülmüş

Öyle duydum