Ben öylece telaş içinde yaşadığımı sanırken
Ansızın çıkagelen bir özlemle
İçimi ısıtan seni tekrar kucaklıyorum
Sanki seni hiç bitirmemiş, yitirmemiş gibi
Seni görmek seni bulmak seni özlemek
Geceme ay, hastalığıma ilaç
Sohbetlerime kahkaha, cümlelerime anlam
Fark ediyorum içten bir kahkaha nasıl da bazen tek bir ana bağlı
Bu sefer seni görmek bana asla keder vermiyor
İlginçtir ki şimdi seni görmek derin bir huzur demek
Yılların akıp gitmesi öylesine güzel
Öylesine acımasız bazen
Öyle güzelsin ki kıskanıyorum eşyayı, zamanı
Sana şahitlik eden, sana ait olan her şeyi
Tüm bunlar olurken yine fark ediyorum
Beni sevmeyişini
İmkânsızlığımızı…
Her şeye rağmen iyi ki sendin
İyi ki kayboluşlarımıza bir çıkmaz yol da sen oldun
Huzur sana bakarken sensizlikteydi
Mutluluğum ihtimallere bağlıydı
Bu gece özlemini yıllar sonra ilk kez kucakladım
Vedalaşma vakti tıpkı son kez olduğu gibi
Soğutuyorum tekrar kalbimi
Senden bihaber oluyorum yine
Hoşça kal…
