Buradayım

Gözlerine ne oldu bilmiyorum ama ruhun da mı kör oldu?

Ne bir dokunuşunun var elleri

Ne de hissedişin var bedeni

Ben buradayım hep de buradaydım

Yılmadım saltanatının zirve olduğu zamanlarda bile senden

Beni en diplere sürüklerken senin nirvanaya yükselişini üstüme basıp

Hey bak ben buradayım varım hep olduğum gibi

Sürüncemede alıştığın bir şeymişim gibi.

Artık bu rol, bu maske ağır geliyor ruhuma

Bedenime ne kadar ağır geldiğinden hiç söz etmiyorum bile

Sözlerimin takati kalmadı ki artık

Hep duvara çarpıp bana dönüyor, hak etmeyişim bu tokadı ve her duvara çarptığında sözlerim öteki tarafımı dönüyorum. Öyle alışmışım ki artık dayakla uslanmaz bir velet olmuşum öyle arsız öyle hissiz...

Beni çevirdiğin bu role daha fazla dayanamıyorum.

(Şaak)

Kestiik!

Oyun bitti .

Selc.