Eserin ismi, anayasamızın 42. maddesine atıf. Atıf yapılan maddenin ilk fıkrası şöyle: "Kimse, eğitim ve öğrenim hakkından yoksun bırakılamaz."


Videonun açıklama kısmında ise şunlar yazıyor:

"İlk aşamada görüntü üzerinden oluşturulan bu eserde besteci ellerini birer metafor olarak kullanmıştır. Sol el, 28 Şubat dönemini yaşayan kadınları, sağ el ise otoriteyi temsil etmektedir.

Eser boyunca sağ el çoğunlukla aynı üç nota üzerinde tekrar etmekte ve farklı oktavlara geçtiğinde de bu tekrara dayalı hareketini korumaktadır.

Sol el ise baslara ve tizlere uğrayarak kimi zaman sağ elin etrafında dolaşır, kimi zaman pes seslerde dolaşarak ondan uzaklaşır -kabuğuna çekilir- veya sağ elin geçtiği yerlerden geçerek onun adımlarını takip eder, uzlaşmacı olmaya çalışır.

Sol el ise baslara ve tizlere uğrayarak kimi zaman sağ elin etrafında dolaşır, kimi zaman pes seslerde dolaşarak ondan uzaklaşır -kabuğuna çekilir- veya sağ elin geçtiği yerlerden geçerek onun adımlarını takip eder, uzlaşmacı olmaya çalışır."


"Madde 42" her yönüyle beni çok etkiledi...