çocuktum

saçlarımı tarayacak kimse yoktu

babam

soluk bir soru işareti

kendinin kamburu

annem 

her yerde bir konuktu

imrenirdim

güne satırbaşıyla başlayanlara

buruşuk bir tırpanla ben

biçerdim günlerimi

ağzımda yollar

sabah ayazı 

top mermileri

saçlarımı kendim tarardım

çığlığımı duyacak kimse yoktu


oysa nasıl

nasıl da bağırmak isterdim

"eyy gözleri kör testere

elleri kara hançer

eyy senet tortuları 

sırnaşık hazlar

eyy satılık gülüşlerle seyreltilmiş insanlar

bu kadın

ölü bir bebek doğurdu

bezgin ve öfkeli hayatını sıkarak

memelerine hergün 

taze acılar doldurdu"


sonra onu

can'ı tanıdım

ağzında bir türkü 

damarlarında mutluluk vardı

gülüşü bir çınar gölgesiydi

menekşeli sabahtı

ve bir gün ıssız

utangaç 

nazenin

incitmekten korkarak

ve sesiyle yüzümü okşayarak 

diz çöktü önümde 

saçlarımı taradı

sustum

içimde turnalar havalandı 

"ben de büyüdüm" dedim ağlayarak




22 Ağustos 2023

Gültepe



22 Ağustos 2023

Umut Ulaş Çelik

Gültepe