Ben kalbin öksürük hastalığı
Kocaman bir ruh buldum, içinizin muğlak yerlerinde
Ben iyiliğin Küçük Prens’i
Hadi! Gülümseyin bana...
Mutsuzluğa gitmek istedim kaderimle,
Mutluluğa kadardı oysa tüm yollar,
Yaşamı göz ardı etmek istedim bunca kelebek adına,
Şunca mor, şunca turuncu, şunca sert.
İlk sevgim ile bir merkezin terasında buluşurduk,
Biz karanlıkta öpüştük ilk defa,
Dolu dolu bakışlar, sevinçler yayılmıştı bizden taraflara,
Simsiyahtı ama yaşam.
Bunlarca ruhu üzmüş ilk aşk
Tanrım sorarım sana, neye dayanarak?
Sevgi yolunda sevgiydim o zaman
Çiçek yolunda çiçektim.
Aşk görünmez mercandı,
Sonsuz bir başlangıcı vardı görünmeyen
Fırtına çıkardı, durmadan savuran
Mevsimler ile de aram iyidir, hadi gülümseyin bana...
Keşke kader şiiri yazsam
Ne hoş,
Falcılara sevgi diye satardım
Yolumu da bulurum,
Hadi gülümseyin bana.
Cesaret bir çeşit acıydı,
Muaf olmaktı gülümsemekten
Tüm yaşamı kötünün eline vermekti
Ailenin verdiklerini bir çırpıda çöpe atmaktı
Artık korkuyorum ama
Hadi gülümseyin...
Cesaretim kısa süredir durgun
Bu kaderi ben seçtim, ben çizdim, ben bozuyorum
Tehlikeli değilim artık.
Ruhumu ince bir kitabın arasında sıkıştırdım
Orada onu
Gülümsemeye çalışan bir ay gibi unuttum.
Ruhum!
Şiirimin mukadderi kalbi
Hadi ama dostlar,
Yapamıyorum, kaldıramıyorum buncalığı
Yardım edin de bunu bana iliştirelim.
Ya!
Keşke konuşmanın sessizliği olsaydım.
Küçük bir çocuk olmak istiyorum müzeyyen
Kötülükten ölmek
İnsanlıktan gitmek istiyorum artık!
Kafam çelişkili ama
Geçer!
Bir köpek balığı ile bakışmak istiyorum artık.
Hayattan kalbim kırık
Tilki de bulamaz artık beni.
Söyleyin yaşanmazlığa, bundan sonra gitsin.
Anlamını romanlarda arasın
Ya!
Ben kalbinize papatya aşısı yapayım
Da papatya gibi bakışlarınız olsun.
Hadi gülümseyin...
Biliyorum, hala biraz safım.
Buldum
Küçük kalplerinizdeki büyük sevgisizliği
Hadi gülümseyin!
Bu sizin çabanız.
