Kuşların ne işi var bu müphem yerde
Ben niçin üşüyorum.
Cılız bir ümidin ışığında azalıyorsa günler
Niçin bir avuç ışık ödünç alamıyorum.
Özgürlüğe emanet olun
Bana bir şey anlatmak ister gibi bakan kuşlar.
Bir bakışınız da
Bir de zehrinde çiçekler açtıramadım kederin
Bir kardelenin mucizesine inanırken hem de.
Dut ağacındaki salıncağı çocukluğuma,
Çocukluğumu da anneme verin
Ama ne olur annem bilmesin
Can acısı bir detay olduğumu
Ümitvar olmak isteyen bir şiirin içinde.
