Bulabilmektir önemli olan

Kaybolan iç dünyasında benliği

Her insan kendi bahçesinde

Yoksa önemi yoktur

Merkezinde oturmak fezanın

Tutabilene aşkolsun 

Zamanı sıfırlayıp

Yeniden türetmek için kendini

Bir kuluçkaya yatan insanlığa

Uzun uzadıya beklenir

Korkak karafatmalar gibi 

Bir şövalyenin onurluca 

Kırılmak istemesi kapıları

Belki sonunda başarmak değil

Bir hiçlik duygusuyla sarılmaktır onemli olan

Kendin olabilmektir

Kendine gidebilmektir

Denemeye değer tabii

Güçlü dur demenin 

Anlamı yok

Kral V. Galacticus, Malacticus'a 

O zaten altın kadehinde içiyordur

Olimpos’ta şarabını 

Sadede gelirsem 

Peluş terlikli Adem çocukları

Serilir yerlere utançlarım yinede 

Açıklamam sizlere zaferlerimi

Bu öptüğüm dudak,

Bu devirdiğim vazo,

Ya da bir falso

Gibi küçük detaylarda bile

En geriden gelen ben

Sonunda sevebilmekte

Ve inanmaktayım doğruya

İnsanlık henüz keşfedememiş mutlak

Ve hissedememişken derin duygularını

Görüyorum haklılığımı

O yüzden toplarım yerden utançlarımı

Ve savururum küllerini penceremden

Çünkü güneş kararlı doğmuştur

Meydanda toplanan 

Çaresiz yürekler derneği üstüne 

En geriden gelmiştim

Ama sonunda basardım

Ve inanmaktayım geleceğe diye bir konuşma yapmak isterdim

Gizli bir tünelden girip ruhunuza

Kurtarmak isterdim hepimizi

Atlarımızı, kalelerimizi, fillerimizi,

Ama yeniden serilirse

Yerlere yeniden utançlarım

Benim de var korkularım

O zaman sizi suçlarım

Uzatmışken bahçemden size

Zeytin dallarını

Fezanın merkezine

Nasıl savaş açarım