Dünya denen, değirmenin dönen eski çarkı

Ve bir muamma, zaman, dolduran sudur arkı.


Bu hırs nereye kadar, kefenin de cebi yok.

Yenilen her kul hakkı sineye ateşten ok.


Suda başlayan ömür kara toprakta biter.

En sevdiklerin gelir seni toprağa iter.


Uyan artık düşten, kan ter içinde kalmışsın.

Yıldızlar dururken, yazık, havanı almışsın.


Aziz Dolu Atabey