Yakın zamanda bir cenaze evinde bulunduysanız siz de şahit olmuşsunuzdur bu acıyı paylaşmanın nasıl sosyalleşme imkanına dönüştüğüne… En iyi dostluk yarışları, bir iki gözyaşı sonrası küçük gruplardaki gülüşmeler, demlik demlik çaylar, gelenlere yemek hazırlamak için koşulan pideciler, helvaya tarçın yetiştirmeler…
Sadece merak tatmini için kaybı olan insanlara sorulan sorular, yas sürecinden cımbızla et koparmalar falan ayıp çok ayıp; kimsenin yası üstünde kimse böylesine tepinmemeli.
Ben çok üzülüyorum hokkabazlıklarına (hokkabazlardan da özür diliyorum), insanların gözüne bakınca riyâkâr maskeleri görünüyor.
