Ölüm sadeliğini düşün derim.

Ölüm sadeliğini anla isterim.

Yaşamanın çetrefilini anla.

Yaşamın çetrefilini düşün isterim.


Ölümle, ardında insan bırakmak,

Nedir, bil isterim.

Mezar kaldırımlarında beklemek,

Ne, düşün derim.


Ölene zeval yok!

Yaşamanın ne olduğunu gör.

Yaşayana sade bir sessizlik yok,

Yaşamın sesini duy derim.


Bir kaç anlatı senin için;

Varsa diye eğer aklında,

Bir takım saçma düşünceler ile bağdaşık,

Hüzünlü ve karanlık dolu,

Bir arzuyla bezenmiş,

Sadelik ve sessizlik aşkı.


Hiçten hiç çıkar!

Öyleyse ölümü istemek niye?

Olmuş ki bir istisna,

Buradasın işte!

Birden, bir çıkar,

Madem ki buradasın,

Neyse elinde ki onunla yaşa işte.


Niye arzu etmek ölümü,

Ey insan?

Yorulmaktan daha değerli,

Duymaktan daha pahalı,

Görüp dokunmaktan daha yukarı,

Ne var?


Bırak şimdi bu safsataları,

Dön neresi ise eğer mabedin oraya,

Yaşamdan yaşam çıkar,

Ölümden varsa yoksa,

Yine kendinden bir parça,

Yine ölüm, yine ölüm.