Umudun göğe yükseldiğini hissediyorum,

Eminim bu da Tanrı'nın olası cezasıdır.

Aylarımı çalmış gibi duruyor dalgaların çektiği kum,

Sanıyorum ki sonrası benim için daha ağır.


Duvarlar akisleri kendine çekiyor,

Her haykırışta yine bitiyorum.

Ateşin üstünde sanrılar bir kor,

Ölürken tekrarlı diriliyorum.


Oynamasın benimle oyun,

Bak, ellerim titriyor.

Bittiği perdeden başa sarıyor,

Ve izninle, iki kadeh dolduruyorum.


Anlayışa dair kaldıysa bir kırıntı,

Gözlerine baktığımda yanayım.

Donakalınca fark ediyorum,

Geçmiş zaman,

Bitmiş zaman.

Bu da mı benim için sıkıntı?


Ağlamayı bile beceremeyen bir duygusuz,

Ders çıkarmayı unutmuş bir aptal oluyorum.

Ben hariçti her şey,

Ben hariçti unutkanlıklar,

Neyse ki, beklentisiz bir ruha dönüyorum.