Var olmaktan korkan çocuklar var,
İhmalin en büyük tezahür içimde,
Bakmadan duramadan geçmiş var, seslenme bana,
Kabullen dedi biri, önümde oturuyor,
Elinde kitap, bak diyor acı çekenler var sen nesin ki,
Ben neyim ki?
Yıllar var bu sözle yaşadım ben,
Bak, varlığından utanan çocuklar var,
Sevilmemişler gibi halen orada burada arıyor,
Bulamazlar, bulmak isteseler bulurlar ama diyor
Sen nesin ki? Hiç ağladın mı sen,
Hüzün var içinde, bak kitapta yazıyor
Senin sorunun sende dedi adam, karşımda oturmuş
Bana bakıp gülüyor, varlığım o anda var,
Ağlayan benler var, duyuyorum kendimi
Sözüm ona ben kimim ki?
Var olmaktan korkan, acının eşiğinde yaşayamayan,
Susmaktan yorgun, konuşa konuşa sessiz,
Duramayan, evsiz, kendi zihninde,
Acının ilacını bulmaz, bulamaz,
Varlığını duyuramayan çocuklar var,
Şimdi ağlasan ne ki?
