Dil uçlarından çiy tanesi
Derliyorum kulaklarımda.
Kimi soğuğa
Kimi sıcağa esaretini bırakarak
Eriyor damarlarımda.
Biliyorum, soğuğa kendini
Bırakmış bir çiy tanesi
Damarlarıma kandan ziyade
Zehir olur, zehir akıtır
Ruhumda.
Ziyana uğratılmış
Birkaç kelime arasında boğuluyorum.
Yosun tutuyorum gözlerimin ardında.
Sessizlik büyütüyorum
Adımlarımca.
Bu kırık camlar üzeri yürüyüş.
Kan kokuyorum artık
Acıyla mücadele arasında.
Sine diyorlar.
Delik deşik olmuş sinemde
Güzelliklerde deliklerden sızıyor.
Deşilmemiş birkaç şeye
Saklıyorum.
Sıcağa kendini bırakmış
Çiy taneleri topluyorum.
Dudak ve göz kenarlarımda.
İşte gülüyorsak bazen
Ya da çokça
Buharlaşmış bir mutluluktur bu.
Sıcağa kendini bırakmış
Çiy tanesi ardında.
Tuğba Eryiğit Toy
2021-05-10T23:08:31+03:00Çok teşekkür ederim🙏 şiirin derinlerinden gelen sesi duyabilmişsiniz.
Raan Sunguralp
2021-05-09T01:42:57+03:00damarlarında eriyen
kabullendiğin
zehrin kıvamı arttıkça
kokusu artıyor kanın
her adım attığında
dudak ve göz kenarlarında
tetiklenmeyi bekleyen bombadır aslında
gülüyorsan bazen
ertelemek kaçınmazı
olacak
belki
bu gece yarısı