epik hayallerim var
pastoral düşüncelerim
didaktik davranışlarım
söylesene çocuk!
yaşamakta mıyım?
umutlarıma kıran girmiş
tebessümlerim intihar halinde
gülüşlerimin bileklerini keserken
jilet en güzel resmini yapmakta
söylesene çocuk!
yaşamakta mıyım?
zanlı ve katil bir harf büyür içimde
maktul dimağım boyun büker halde
lügatım desen yağlı urganla sevişmekte
söylesene çocuk!
yaşamakta mıyım?
adım atsam uçurum
adını silsem ölüm
adından başka bir şey bilmezken ben
ümmi olmak için dua eder halde
söylesene çocuk!
yaşamakta mıyım?
ölüm gelir ansızın
sensizlik iki cihanda sızım
ben mi?
acının ana kayası
göz yaşlarının kaynağım
söylesene çokcuk!
yaşamakta mıyı?
kirlenmiş üstüm başım
gören dilenci sanır
elimde bir kibrittir fotoğrafın
bununla ben
güneşleri ısıtırım
söyelesene çocuk!
yaşamakta mıyımz?
buz beni görse üşür
samyeli saçlarıma dokunduğunda donar
iklim değişikliği de neymiş
yüreğimin çölüne zalimce kar yağar
ve diktiğim tüm çiçekler
hoyratça ruhlarından sökülür
söylesene çocuk!
yaşamakta mıyım?
çünkü ben;
nefes alırken dahi
son nefesinin ütopyasını bilen
söylesene çocuk!
ölmüş sayılmaz mıyım?
