Elimde büyüdü durdu
Kundaktayken salladım
Heybetli ayaklanması oldu
Sahiden filizlendi de çiçek açtı çocukluğum
Fena gözlerden korudum,
Dehşet saçan kalplerden sakındım
Sancıları ya ateş ya kordu
Sahiden küllerinden doğdu çocukluğum
En çok da vedalardan korktum
İçimdeki o'na sıkıca sarıldım
Farkına vardığım gün, zaman durdu
Sahiden çekip gidiyordu çocukluğum
Kendimi, kendimden kaçarken buldum
Yollarda kulağına fısıldadım
Anlamıştım bu yol çok uzundu
Sahiden karşılaştığım eski bir dosttu çocukluğum.
Tuba Nur Yıldırım
2021-03-17T12:50:43+03:00Çok mutlu oluyorum yorumlarına teşekkür ederim. Kalemimin mürekkebi kuruyana kadar yazmaya devam edeceğim. İyi ki varsın :))
Hasibe Şan
2021-03-16T23:04:43+03:00... ve yine safça, masumca hatırlarım seni çocukluğum. İyi ki varsın sen :-)
Tebrikler Tuğba. Güzel dizelerin aldı götürdü beni de. Kalemine sağlık.