Çok basit bir kadraj, basit bir fikir biliyorum. Nedense bunu yapmayı seviyorum, sıradan görüntülerin analog fotoğraf makinesi ve bir film ile ilgi çekici olduğundan farklı bir hal almasını görmeyi yani. Sanat bazen küçük bir numarada gizli olabiliyor, bazense büyük emekler uzun zamanlar sonucu ortaya çıkabiliyor; ben ise elimden geldiğince deklanşöre basıyorum 📸. Belki her zaman farklılıklara şahit olamıyorum ama elimde tuttuğum makinemin (Yashica FR1) içinde başka bir dünya olduğunu biliyorum. Çoğu zaman 36 pozluk bir filmi bitirdikten sonra o film boyunca neler çektiğimi unutuyorum ve yıkattıktan sonra gördüğüm her fotoğraf beni öyle şaşırtıyor ki. Film fotoğrafçılığını seviyorum, bazen filmler yansa bile.