Aynada gözlerinin için bakıp için için ağla
Annene her sarıldığında gözlerin ıslansın
Sevgisizliği anne şefkati gibi benimse
İttiğinde yan çektiğinde titre
Kaç o kuyuya atla kalbini duvarlarına sakla
Biliyorsun ancak o zaman üşümezsin hiç
Meleğin avuçlarına içini dök haykır
Gelip seni son kez alsın çukurdan
Sana ait tek durgunluk anları anılarında düşün
Tüm soğuğu parçalayıp seni bembeyaz ısıtsın
Sadece altın bahçede biraz dolaşmaktı istediğin
Korkmadan titremeden hıçkırmadan melek olarak
Tüm dünya herkes her şey kafesin
Dua et hadi kesilsin nefesin
Onu gördüm ve cam kırıklarıyla buradayım
Hiç anlamadan hiç sevilmediğimi neden
Kuyunun dibinde bembeyaz yıldızlar
Hepsi sen oradasın diye mutlu ve var
Dünyanın kulağı içinde hep kendini asar
Bir kez de durup kendini dinlemez
Nefes al aşağı atla nefes ver
Sessizliğin gizli geometrisinden bihaber
Dön dur göğüs ger rüzgâra üşü
Aklın seni donduran ağır zincir
