ölen dayılardan defterler kaldı bana
kimse sormadı nereye ölüyor bu insanlar
ben, keşfedilmemiş bir gezegende
fark edilmeyen bir toz bulutu.
yere doğru çekimim yok.
kaktüs düşmüş yere bugün
yok, bugün düşmüş sabah evdeydim masadaydı gördüm
toprağını üfürdüm toprağa karıştı
sormadım gömülmek mi istersin kavanoz mu
intihar istiyordu
beklenmeyen ölümler çekiyordu canı
beyanı esas değildi engel oldum
canım yandı, dikenlerini batırdı
heyecanlı şiirler lazımmış ona
benimkiler temposuzmuş, sarmıyormuş
sen daha dur dedim, hiçbir şey görmedin
emmedi suyunu.
ölemediği için toprağa bile kızgın.
sabaha kadar değiştirbilirdim toprağını çiçeklerin
o kadar yakındım oraya, o kadar
-özür dilerim
ve bitesice telefon görüşmeleri
geç kalınmış hayatın parlak uzuvları
a benim çöl bitkisi yalnızlığım
nasıl da batırıyorsun acıyı durmadan
durmadan dudaklarıma
nasıl da tam on ikiden tutturuyorsun göz bebeklerimi
-benim dayım da ölse keşke, histerik şiirler yazsam
tımarhanelere meyyal şiirler yazsam
ne güzel olurdu.
histerik şiirler defter seçer
yol seçer. şehir seçer. surat seçer.
yollara tükürür. şehirleri yağmalar. suratları yalar.
dar kalçalı. uzun boylu. gür saçlı;
bu yüzden doğurgan olmayan
fedakar olmayan
acısız olan kadın.
histerik şiirleri sevmez.
başka diller bilmez.
gözleri uçmaz da bisikletlere doğru
dallara koşmaz.
-özür dilerim
ben histerik bir şiirim.
Hasan Akkuş
2020-05-01T14:06:34+03:00çok hoş
Gonul
2020-05-01T11:46:01+03:00Kalemine saglık çok güzel
Ayşenur Cengiz
2020-05-01T01:57:08+03:00Teşekkürler 😊
Fatotes
2020-05-01T01:51:29+03:00Kalemine mürekkep olayım devam et :)
Ozan Kapağan
2020-05-01T01:48:40+03:00Harika!