Çorak topraklara ektiğim umut tohumları elbette yeşermedi
Ben yine de tohuma kızdım suçlusu oymuş gibi
Tohumun gücüne güvenmiştim
Toprağın haline aldanmadan
Bir hayale dalmıştım
Gerçekleri umursamadan
İnanmıştım bir kere de olsa
Mücadele etmek için
Bir kere de olsa yaşayabilmek için
Göz ardı edip her şeyi
Bir adım daha atabilmek için
Şimdiyse kalakaldım yerimde çakılı
Bir adım bile dert olur yüreğime
Açmayan çiçeğimi izler, her gün sularım
Çünkü anlamı var ektiğim çiçeğin
Belki hiç meyve vermeyecek ama
Hep yeşerecekti aklımda
