Ben insanın göz ardıyım.
Bir gürültünün haizinde girdim kapısından
Yüzüme sürülen suların, sevgililerime sunduğum uykuların
Yalanlığı için bir bahis açtım
Öyle sorumsuz, öyle kaçak tuttum ki yolumu
Unuttum sevgilenmiş, tılsımlanmış olanı.
Karanlıkta büyüdüm evvelimden
Bir adım atmadım güne güneşe bilmezsiniz
Bir kurban edemediğimdendir
Aklımı İblis'e vadesiz sattım da
Hiçbir işine yaramadı, küstürdüm.
Sonra anlamaklar sarmaşıkladı kuru dallarımı
Boğuldum bekleyen, bitmeyen anlamaktan
Çiviledim kafatasımdan sazını, sözünü insanın
Doyamadım,
Bir renk kazanıp uyamadım.
Siyah dediler.
Yine de beni sevdiler ne garip
Ele gelmedikçe geldiler
Çiçek açmadıkça suladılar
Kaçtıkça, sindikçe, kanadıkça kamaştılar karşımda
Bırakmadılar
Sonra yıkıldım
Sonra yüz dönüp gittiler
Soluklamdım yakalarımı yırtıp
Soğuklandım ki hiçbir cehenneme değişmem
Yeni bir fırsat istemiyorum
Olmuşluğuma ruhsat istemiyorum
Çiçeklenmiş ağaçlar, güneş düşmüş yollar seriliyor önüme
İstemiyorum, istemiyorum
Ben insanın içindeki insanım
Göze görünmem, hayata bilinmem tanrının hatasıdır
Tuzuma yanıldım incinmekten
Bir müze madeni gibi çıplaklığımdan tiksindim
Ama camladılar, ilgilediler, hayretlediler beni
Ben mi istedim?
Beni artık dokunarak, izleyerek değil
Beni artık şaşırarak, kamaşarak değil
Beni artık anlayarak sevin.
Yani sevmeyin.
Fotoğraf: Seyfullah Özalp
Muhammed Dalpalta
2021-07-12T05:50:45+03:00En beğendim şiirlerinden biri oldu hocam. Yoğunluğu ve güçlü hissiyatı ile beni etkiledi. Kalemine ve aklına sağlık.
Kadir Yılmaz
2021-07-10T00:26:42+03:00"Sonra anlamaklar sarmaşıkladı kuru dallarımı
Boğuldum bekleyen, bitmeyen anlamaktan
Çiviledim kafatasımdan sazını, sözünü insanın" dokunakli bir şiirdi. Geceye özgü. Tebrik ederim :)
Şamil Çakır
2021-07-09T23:13:50+03:00Daha şiire başlamadan başlık çok etkiledi beni Hocam. "Ben insanın göz ardıyım gibi" beylik ama güzel bir başlangıcı da ancak senden beklerdim. Gene tüm şiirinle hayran bıraktın. Çok sağ ol.