gün

ışıdı

alnımdaki bulutlar

gövdeme sardığım kayın ağaçları

ve sular

uyandı

uyandı

bir kavgada kazandığım mertliğim

uyandı

insana benzemekliğim


esnedim

dokundum suya

ki

zamanmış

meğer

yanlış bilirmişim

avuçlarımın sıcağı

etimi ovan papatyalar

insanmış


"bak"

dedi

yüreğimin bir durup

bir ilerlemesi

baktım ki göğe

yüzümüz bir

sonra zamana

sonra yârime

yavruma

dostuma baktım

yüzümüz bir

dedim

"yavrum gül"

"kimseler bilmez"

"gülmek

aramızda bir şifredir"



29 Eylül 2019

Manisa