Canım dedem, bir buçuk yıl oldu sen sonsuzluğa göçeli. Kalbimdeki acı hala ilk gün olduğu kadar çok, her gün daha da derinleşiyor içimdeki boşluk. Meğer ne büyük bir yerin varmış hayatımda, bir gün gideceğini hiçbir zaman düşünmezdim, hiç konduramazdım sana ölüm kelimesini. Biliyor musun, numaranı hala silmedim rehberimden. Elim bir türlü gitmiyor, her gün aramak istiyorum seni, sesini çok özlüyorum. Arada sesli mesaj bırakıyorum telefonuna sanki dinleyecekmişsin gibi... Bu ihtimali düşünmek bile yüzümdeki tebessüme sebep oluyor dede. Keşke geri arayabilsen, bıraktığım sesli mesajları dinleyebilsen, keşke eskisi gibi her sorunumda sana koşsam yine, o kocaman kollarınla beni sarsan, bir derdim bir sıkıntım kalmasa... Hani son telefon konuşmamızda anlaşmıştık, bahar geldiğinde gelecektin yanıma. Bahar geldi ve geçti bile, şimdi tekrar geliyor ama sen hala yoksun. Artık eskisi kadar heyecanlı beklemiyorum baharın gelişini. Sen her zaman hayatımda çok büyük bir yer kaplayacaksın aşkım benim, senin olmadığın bir hayat düşünemiyorum bile. Bundan sonra her başarım sana armağan benim süper kahramanım. Seni çok seviyor ve özlüyorum...