Yalnızlık nedir? Katlanılabilir bir duygu mudur? Bizi hep böyle düşünmeye iten şey nedir? Daha doğrusu gerçekten yalnız mıyız? Bence son sorudan başlarsak eğer çoğumuz yalnız kalmayı yanlış tanımlıyor. Bu yüzden de onu dayanılmaz bir şey olarak görüp uzak kalmaya çalışıyor. Kendinle baş başa kalıp hayatın getirdiği ya da senin götürdüğün şeyleri düşünüp, zihninin derinliklerindeki soruları cevaplama imkanı veren şeydir yalnızlık. Tabii eğer sorduğun soruların cevaplarının yıkıcı olan etkisinden korkmuyorsan... Gerçekten o soruların üzerinde düşünme ya da cevaplama cesareti gösterirsen işte o zaman yalnızlığın bağımlılık yaratan hazzına tutuldun demektir. Hele ki günlük hayatın getirdiği koşuşturmadan her gün bir öncekinin neredeyse aynısı olan yaşantından bir an da olsa kurtulup kendini aramaya çıkmak istiyorsan. Zaten sonrasında o arayışların, çoğu zaman bulamayışların sonunda benliğini bulma umudun seni yalnız kalmaya kendinle olmaya itecek. Bu durum sadece kendini bulmanı değil hayatın içindeki sorunlara de yanıt bulmanı, çözüm üretmeni sağlayacak.
