Ayı yeryüzüne döküyor delinin biri.

Kalpleri kara adamlara ışık edecek,

Üşüyen kadınlara fistan dikecekmiş ondan. 

Hiç düşünmüyor onsuz ne yapacak gökyüzü. 


Göğü turuncuya boyuyor delinin biri.

Çocuklar korkmayacakmış artık. 

Mandalina koyuyor kalbinin yerine,

Yazın kedisinin canı ister diye. 


Çekin diyor minareyi ıslanmasın, 

Belki uyuyordur içinde evsizin biri. 

Adı üstünde işte delinin biri:

Yoksa kim düşünür bunca şeyi bu devirde?