Paralardan tanrılar yarattın
Kibirden kalbin oldukça paslı
Yanı başında çiçek açarken
Sevgiden aciz ruhunu sattın
İçinde yaşam olana sataştın
Toprak yansıması insanın
Kendi hayatına uzaktan bakarken
Geriye anlayışsız benliğini bıraktın
Bir nefeste gizli tüm savaşların
Şükürsüz geçirdiğin her anı
Kendi içine doğru yol alırken
Unutup bir kenara attın
Söyle şimdi sen mi kazandın?
O korkak ruhun savaştan kaçtı
Dengeyi bozan dengesini bulamaz
Susuz bir çölde kalır aklı
