Yorgun bir geceydi. Saat ilerliyor ama bitmiyor. Zaman bir oyunun içinde beni oyalıyor, kaçıyorum, o kovalıyor. Penceremi açtım, soğuk bir rüzgâr içeri süzüldü, perdemi savurdu, yüzümde gezindi. Sanki teninde dolaşıyor gibiydi, deniz gözlüm. Bir an nefesim kesildi. Kendime gelemedim. Yıldızlara bakıp durdum, birer birer saydım. Yüz bin yıldızın arasında yalnızca bir çift göz aradım. Deniz gibi, ama daha derin.
Bir şehrin ortasında, kalabalığın içinde yapayalnız hissetmek ne demek bilir misin? İnsanlar geçip gidiyor, konuşmalar yankılanıyor, kahkahalar yükseliyor. Ama sen sadece birini duyuyorsun: Kendi içindeki çığlığı. Sessizlik olur sanıyorsun, olmaz. Yoklukta sesler daha bir yankılanırmış, bunu anladım. Adın dudaklarımda, hayalin gözlerimde. Sokağın ortasında durup "Neredesin?" diye bağıracak gibi oluyorum. Ama biliyorum, sesim ulaşmaz sana.
Küllüğüm dolup taşıyor. O izmaritlerde bıraktım bütün sorularımı. Son nefeste belki bir cevap bulurum diye, derin derin çekiyorum dumanı içime. Ama hayır, cevap yok. Sadece bir acı. Her nefes, göğsüme saplanan bir bıçak gibi. Sana anlatamadığım ne çok şey birikmiş, deniz gözlüm. Hangi kelime yetişir bu yangına?
Sonra bir kadın geçti yanımdan. Çiçek kokuyordu, taze bir bahar gibi. Seni hatırlattı. Öyle tuhaf bir şey ki bu... İnsan birini kaybeder, sonra her şeyde onu bulur. Bir sokak lambasının solgun ışığında, bir çocuğun gülüşünde, rüzgârın getirdiği bir koku da bile. Ama aslında, hiçbiri o değildir. Hep bir eksik kalır.
Odamdan çıktım. Belki sokaklar teselli eder dedim. Adımlarım beni nereye götürüyordu, bilmiyordum. Ellerim cebimde, başımda bin düşünce. Sonra bir köşe başında durdum. Gökyüzüne baktım. Yıldızlar yine oradaydı. Ama sen... Sen yoktun.
Deniz gözlüm, senin yokluğun bu şehri grilere boyadı. Her şey soğuk, her şey sessiz. Ama bil ki, her gece o yıldızlara bakmaya devam edeceğim. Belki bir gün, gözlerimin seni bulacağı o an gelir. Belki bir gece, düşlerime damla olursun. Ve ben, o gece, yeniden doğarım.
Sen nerede olursan ol, ben hep buradayım. Yüreğimde senin adını taşıyarak, yıldızlara bakıyorum. Düşlerim sana ulaşır mı, bilmiyorum. Ama vazgeçmek, deniz gözlüm, asla bana göre olmadı.
EGER BEĞENDİYSEN TAKİP ET BU SERİ OLACAKTIR