gelip gitmesi anıların gözümün önünden
dalgalar gibi
hatırlayıp o anıyı acısını yaşamak şimdinin
hayli zormuş
o günkü mumun ışığını, ardında bıraktığı gölgeyi
hâlâ hatırlıyorum
kokusu denizin, kanattığım ayağım
denize verdiğim kurbanım
yanlış anlaşılmasın ben o kanı seve seve döktüm
ta en derinlerimden gelerek
en sevdiğim parçamı verdim denize
beni de bir parçası yapar belki
önemsedim
varımı yoğumu ortaya koyarak
hayatımın anlamı yaptım
yaşama nedenim
şimdiyse bana geri dönmeyeceğini söylüyor
meğer bunu ben ondan ayrılmadan önce aklına koymuş
bana sahip bir şey olsun istemiştim boş hayatımda
kendimi yine benimle baş başa bırakıyor
tanışmamızdan önceki gibi
bu sefer geride buruk bir acı kalıyor elimde
sanki bunca zaman bana sahip olmaktan acı çekmişçesine
'bir de sen sahip ol kendine' diyor.
