denizci sohbetleri
usul yel kesiyor bıyıklarını uçlarından
bir şekerli parfüm kokusuna dikilir kaşlar
hafif yorgan patırtısı bu
içlerinde gürleyen sağanak
hepsinin gözlerinde yer edinmiş hayallerindeki tutsak
kırmızı bulut almış
okşayıcı bakışlarındaki hüsranı
bir denizci sohbetten kafayı kırmış
ukrayna'dan girip
baltık'ta batmış
belirdi diyor düşlerimde belirdi
o kapkara gözler
belirdi diyor düşümde belirdi
kaptan köşkünde
ışık solmuş bir portakal sarısı
purosunu çekiyor içine korsan uşağı
yıkılırsa son kale de bu gece
çökecek diyor denizci
son sığındığım umut kalesi
bir su sesi kafası kıyak
öğrencisi değil
pisagor atlıyor gemiden aşağı
yıkılacak diyor denizci
yıkılacak
yarın için yaşamaya umut kalmayacak.
