Denize her veda hüzünlüdür,
Tuz kokan bir yalnızlık sarar her yanı.
Terk edilmiş bir liman kenti gibi
Demir atılmaz denizlerde sükûnete,
Gizemini korur sırlarıyla anbean.
Göz göze gelmeyle seyre dalarsın,
Anlamazsın nasıl geçmiş zaman.
Bilinmez, kaç şiir yazılmış maviliklere,
Adı unutulmuş binler almış ilhamını
Varsa iki sözü etmiş, kelamını
İçinde tutmaktansa denize anlatmış.
Bundandır belki köpürür deniz,
Duyduklarının öfkesiyle irkilir.
Eğil de bak yansımana
Birbirimizin içindeyiz.
Denize güvenim sonsuzdur benim,
Kim bilir kaç sırrı saklar nihayetinde.
Ağzını bıçak açmaz zorlasan da
Bünyesinde saklar birçok gizi,
Sanki bir şeylerin ayıbını örter gibi
Çekindiğim bir sırrım olsaydı,
Kendime anlatmak için bile
Gürültülü harflerle yazardım,
Atardım bir şişenin içine.
Bilmezdim kaç kasırga rastlayacak ona
Denk gelse de türlü bela başına,
Bilirdim ki açılmayacak düğümü.
Ellerimle bırakırken denize,
Rahata ererdi içim,
Kızmazdım savurgan dilime.
