yıl iki bin yirminin kasımı

koca bir toplum enkaz altında.

her yer acı, yıkım, gözyaşı.

çığlık atıyoruz,

yardım istiyoruz,

haykırıyoruz

duyan yok.

duymazlar da.

sadece kendileri için hak görüyorlar

yaşamayı.

fakat birbirimizi duyabiliriz

sesimizin gücüdür umut

gürleşirse

enkazları da yıkar, tiranları da.